انتظارهای طولانی بیماران انگلیسی برای ملاقات با پزشک خطری برای سلامت شهروندان
تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۲۸۴۵۰
با توجه به شرایط نابسامان سیستم بهداشت انگلیس به طور متوسط هر بیمار انگلیسی حدود سه ماه و نیم باید برای ملاقات با پزشک منتظر بماند که این مسئله سلامت بیماران را در معرض خطر قرار میدهد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، "اس ار اف" در مطلبی نوشت: به طور میانگین انگلیسی ها برای یک قرار ملاقات با یک متخصص پزشک سه ماه و نیم منتظر می مانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
"کوین جردن"، یک بیمار بازنشسته در انگلیس است. این پیرمرد 70 ساله با واکر در ساحل شنی همسبی در شرق انگلستان قدم می زند. راه رفتن برایش سخت است. وی که مهندس سابق نرم افزار بوده است می گوید: «پای من نیاز فوری به درمان دارد تا بتوانم دوباره به حالت عادی راه بروم. «دوست دارم دوباره با سگ خود در ساحل قدم بزنم. ساحل برای این کار ایده آل خواهد بود.
بیش از هفت ماه است که "کوین جردن" با بی حوصلگی روزافزون منتظر تماس یک متخصص ارتوپد در بیمارستان منطقه ای برای گرفتن وقت بوده است. متخصص پای چپ او را معاینه می کند و سپس تصمیم می گیرد که آیا به جراحی نیاز دارد یا خیر. وی می گوید تومور در پایم ایجاد شده است. وی افزود: اگر جراح ارتوپد به این نتیجه برسد که عمل اجتناب ناپذیر است، احتمالاً باید چندین ماه دوباره صبر کنم.
"کوین جردن" تنها شهروند انگلیسی نیست که با چنین مشکلی دست و پنجه نرم می کند. زمان انتظار در سیستم مراقبت های بهداشتی بریتانیا طولانی تر و طولانی تر می شود. تقریباً 400000 نفر بیش از یک سال است که منتظر یک قرار ملاقات هستند. در مجموع حدود 7.5 میلیون نفر در انتظار ارزیابی یا درمان توسط یک متخصص پزشکی هستند که این آمارها همچنان روند صعودی دارد.
دلایل مختلفی برای این مسئله وجود دارد: در طول همهگیری کرونا وقت های درمان برنامهریزی شده تا جایی که ممکن بود به تعویق افتاد تا بار بیمارستانها کاهش یابد. این عقب ماندگی هنوز جبران نشده است.
در ادامه این گزارش آمده است: آنچه که اوضاع را بدتر میکند این است که کناره گیری پزشکان و پرسنل پرستاری از کار از زمان همهگیری کرونا افزایش یافته است و حجم کار برای بسیاری از افراد بسیار زیاد شده است. در حال حاضر حدود 55000 موقعیت تمام وقت توسط متخصصان پزشکی پر نشده است. این مسئله به 10 درصد از کل مشاغل مربوط می شود.
کادر درمان در انگلیس اعتصاب میکنند
در 20 و 21 سپتامبر 2023، پزشکان جوان و ارشد برای اولین بار همزمان اعتصاب خواهند کرد. آنها از شرایط کار ناراضی هستند و خواهان افزایش قابل توجه دستمزد هستند. بر اساس نظرسنجی بیبیسی، یک پزشک جوان در هر ساعت کاری معادل 15.50 فرانک بدون کمک هزینه دریافت میکند و این دستمزد در سال های اخیر به دلیل برنامه های ریاضتی و به دلیل جبران نشدن تورم به اندازه کافی، به طور پیوسته کاهش یافته است. دستیاران و پزشکان ارشد برای جبران کاهش دستمزدهای واقعی در سال های اخیر خواهان افزایش 35 درصدی دستمزدها هستند. اما دولت فقط آماده است تا از آوریل امسال 6 درصد بیشتر دستمزدها را به ماسبق بپردازد و برای کاهش تورم فعلی 7.8 درصدی، یک پاداش 1250 پوندی پرداخت کند.
این پیشنهاد دولت برای حرفه پزشکی ناکافی است. دستیاران و پزشکان ارشد در حال برنامه ریزی برای اعتصاب چند روزه دیگر از دوم اکتبر هستند که هفتمین اعتصاب پزشکان جوان در سال جاری خواهد بود.
در این شرایط استخدام متخصصان پزشکی در خارج از کشور پس از برگزیت پیچیدهتر شده است. از ژانویه 2021، هر کسی که بخواهد در بریتانیا کار کند به ویزا نیاز دارد. این امر روند جذب نیروهای ماهر خارجی را طولانی می کند. سال گذشته، حدود 25000 متخصص پرستاری از کشورهای غیر اتحادیه اروپا و بیش از هر زمان دیگری استخدام شدند.
و در نهایت: بیمارستان ها در انگلیس مملو از جمعیت هستند زیرا بسیاری از تخت ها توسط بیماران طولانی مدت اشغال شده است که در واقع می توانند به مراکز مراقبتی منتقل شوند یا در خانه از آنها مراقبت شود. اما پول کافی برای گسترش این امکانات وجود ندارد. در نتیجه، تختهای بیمارستانی کافی برای اقدامات برنامهریزیشده در دسترس نیست، که به نوبه خود زمان انتظار را افزایش میدهد.
"ریشی سوناک"، نخستوزیر محافظهکار انگلیس که تقریباً حدود یک سال است که روی کار آمده است از آن زمان به طور مکرر تاکید کرده است که راه اندازی سیستم مراقبت های بهداشتی دولتی اولویت اوست. این اقدامات همچنین شامل کاهش زمان انتظار به سطح قابل تحمل است. سوناک در 30 ژانویه 2023 پس از بازدید از یک بیمارستان قول داد: ما منابع بیشتری را در دسترس قرار خواهیم داد.
انتظارهای طولانی مدت بیماران عامل تشدید کمبود نیروی کار ماهر در انگلیس
از طرفی کسانی که در انگلیس منتظر درمان هستند اغلب در مرخصی استعلاجی هستند و از کار غیبت می کنند. طبق نظرسنجی اداره ملی آمار انگلیس (ONS) در ماه مه 2023، این شرایط برای 2.5 میلیون نفر در بریتانیا وجود داشت. بر این اساس تعداد افراد بیمار درازمدت در سن کار 400000 نفر از آغاز همهگیری افزایش یافته است.
این در حالی است که بخش های زیادی از اقتصاد بریتانیا در جذب نیروهای ماهر با مشکل رو به رشدی روبرو هستند - که رشد اقتصادی را کند می کند.
علاوه بر این از زمان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در آغاز سال 2021، جذب نیروهای ماهر در خارج از کشور به طور قابل توجهی پیچیده تر و زمان برتر شده است.
تولید سالانه اقتصادی بریتانیا (GDP) تنها چند هفته پیش به سطح قبل از همه گیری کرونا بازگشت. از میان کشورهای گروه 7، اقتصاد بریتانیا پس از همهگیری ، طولانیترین زمان را برای بازگشت به این مرحله طی کرده است.
"کوین جردن" بازنشسته، آنچه را که "ریشی سوناک"، نخست وزیر انگلیس وعده می دهد را باور ندارد. وی در این باره می گوید: قبلاً از طرف دولت به ما وعده های زیادی داده شده است، مثلاً ساخت 40 بیمارستان جدید. این وعده ها کجا رفته اند؟" این پیرمرد 70 ساله همچنان امیدوار است که تومور پای چپش به زودی درمان شود تا بتواند دوباره بدون درد راه برود.
افزایش تورم در انگلیس و سردرگمی بانک مرکزی این کشور برای افزایش نرخ بهرهچین طرح انگلیس برای فروپاشی هنگکنگ را محکوم به شکست دانستانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: اخبار انگلیس کوین جردن همه گیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۲۸۴۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا برنامه سلامت خانواده بهتر از پزشک خانواده است؟
اجرای برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع، از سال گذشته با ۵۹ شهر کلید خورد و در ادامه بر تعداد شهرهای تحت پوشش برنامه افزوده شد.
این برنامه که وزارت بهداشت اصرار زیادی بر اجرای آن دارد، تا حدود زیادی شبیه برنامه پزشک خانواده است که گفته میشود برنامه سلامت خانواده جایگزین آن شده است. اما، روند اجرای برنامه سلامت خانواده در شهرهایی که کلید خورده است، نشان میدهد که تفاوت چندانی با برنامه پزشک خانواده ندارد. با این تفاوت که تغییراتی در ترکیب تیم مراقب سلامت به وجود آمده است.
حسین فرشیدی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، در دفاع از برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع؛ معتقد است که با توجه به اهمیت مراقبتهای بهداشتی اولیه PHC و آثار ارزشمند آن، دولت سیزدهم و وزارت بهداشت به دنبال توسعه این مدل هستند و با توجه به عدم پوشش مناسب خدمات سلامت خانواده در سطح شهرها، طرح پزشک خانواده در شهرها برای ما اهمیت دارد و متأسفانه پزشکان ما کوریکولوم درسی مناسب در این زمینه با محتوای آموزشی لازم را نداشتهاند. لذا بهتر است مراقبان سلامت را از کارشناسان حوزه پرستاری یا مامایی در مراکز شهری داشته باشیم که بعد از دو سال طرح، آن گونه که پزشکان برنامهریزی میکنند، قصد خداحافظی و رفتن به دوره تخصص را نداشته باشند و چنین افرادی، مسئول پیگیری و درمان ساکنان شهرها خواهند بود و followup را در حوزه درمان نیز به عهده خواهند داشت.
وزارت بهداشت مدعی است که اساس برنامه سلامت خانواده، بر این نکته قرار گرفته که هر شهروند ایرانی یک مراقب سلامت و هر خانم ایرانی نیز یک مامای مراقب داشته باشد و هر شهروند و خانوادهاش، علاوه بر مراقب سلامت سطح اول، یک پزشک خانواده نیز داشته باشند که در صورت نیاز ارجاع به وی انجام شود و در صورت نیاز به سطوح بالاتر ارجاع داده و پیگیریها صورت میگیرد.
در این طرح، مراقب سلامت به عنوان رکن اصلی است که میتواند کارشناس بهداشت یا پرستاری باشد و باید یک کارشناس مامایی نیز در ازای هر بلوک ۳۰۰۰ نفره در نظر گرفته شود و رکن دیگر این برنامه، یک پزشک خانواده با حداقل مدرک پزشکی عمومی و گذراندن آموزشهای لازم است و در مرکز جامع سلامت دندانپزشک، کارشناسان ناظر، کارشناس سلامت روان، کارشناس تغذیه و دیگر حرفههای مورد نیاز نیز حضور دارند.
در سطوح اولیه ارائه خدمات سلامت، پایگاههای سلامت خانواده را خواهیم داشت و سپس با ظرفیت ۴ بلوک از چنین زیرمجموعههایی؛ مرکز خدمات جامعه سلامت را داریم که در آن خدمات تجمیع میشوند و تعداد ۴۰ تا ۸۰ هزار نفر را پوشش میدهند و در این سطح کارشناسان بهداشت محیط، بهداشت حرفهای و مدیریت سلامت هم جزو برنامه هستند.
منتقدان چه میگویند
محمدجواد کبیر، عضو شورای آیندهنگاری، نظریهپردازی و رصد کلان سلامت، با عنوان این مطلب که حدود ۶۳ درصد بیمه شدگان کشور تحت پوشش تأمین اجتماعی هستند، گفت: اجرای یکپارچه این طرح به نظر میرسد که قابل تحقق نباشد زیرا بیمه شدگان همگانی بیمه سلامت به خوبی قابل پوشش هستند، اما بیمه تأمین اجتماعی تکلیفش روشن نیست.
وی افزود: اگر به نظام ارائه خدمت در PHC توجه کنیم، به نقش عوامل محیطی مانند سالمسازی آب و…، نیز پرداخته میشد که در شهرها قابلیت اجرا ندارد. همچنین اگر بخواهیم بر خانواده متمرکز شویم؛ باید در شهرها به اختیارات و خواستههای مردم هم با توجه به گستردگی انتخابهای آنان در مقایسه با روستا توجه کنیم.
امیدوار رضایی، عضو پیوسته فرهنگستان و عضو شورای آیندهنگاری نیز گفت: در نظام جمهوری اسلامی باید همه اقدامات و برنامهها بر اساس سیاستهای کلی نظام باشد و از ابلاغ سیاستهای کلی سلامت ۱۰ سال میگذرد و در مجمع تشخیص مصلحت روی آن کار شده و در بند ۷ این سیاستهای کلی آمده است که قانون به صورت مصوبات مجلس یا لوایح وزارتی باید زیربنای اصلی هر برنامهای باشد که تاکنون در برنامه سلامت خانواده این نکته دیده نشده است.
حسین ملک افضلی، عضو پیوسته فرهنگستان و عضو شورای آیندهنگاری، نظریهپردازی و رصد کلان سلامت گفت: باید در شهرها با توجه به سطح بالای تحصیلات مردم، برنامه را به جای مراقب محور بودن، در قالب پزشک محور بودن طراحی کنیم؛ زیرا پزشکان جایگاه والایی برای جلب اعتماد مردم در اجرای این برنامه دارند و مراقبان سلامت زیر نظر پزشکان فعالیت کنند.
وی افزود: پیشنهاد بنده تکمیل کار کارشناسی با کمک خبرگان این عرصه و داشتن صبر لازم قبل از آغاز عجولانه برنامه فعلی است که منابع را بههدر خواهد داد و این برنامه قرار نیست تمام مشکلات حوزه سلامت یا PHC را حل کند و باید منابع مالی و انسانی آن تأمین شود و در نگاه حداکثری باید مشکلات انباشته PHC در سنوات گذشته را با کمک آن حل کرد.
فاطمه درخشانی، عضو پیوسته و عضو شورای آیندهنگاری، نظریهپردازی و رصد کلان سلامت در بیان دیدگاه خود گفت: در این طرح به بحث پرداخت بیمهها در مقایسه با دورههای گذشته که پزشک خانواده را اجرا میکردیم، کمتر توجه شده است.
وی افزود: در اجرای طرح پزشک خانواده در تجربهای که ما داشتیم، مردم به پزشک عمومی اعتماد کافی نداشتند. اکنون که قرار است مراقب سلامت با مدرک کارشناسی، مسئولیت این برنامه را داشته باشد، باید ببینیم اعتماد مردم تا چه حد است.
منبع: خبرگزاری ایسنا